Tym razem chciałbym zaproponować spacer po wielkiej dolinie Mulakhi, którą podziwiamy jadąc z Mestii w kierunku stacji narciarskiej Tetnuldi. Jest to ciekawa opcja na spędzenie dnia, gdy potrzebujesz przerwy od wyciągów, a jednocześnie znasz już większość zakamarków Mestii. Jest to również alternatywa dla stosunkowo drogiej i zajmującej więcej czasu wyprawy do Ushguli. A przy okazji odwiedzimy nie jedną lecz kilka wiosek.

Jeździliśmy tą drogą codziennie i widok wsi rozsianych bezpośrednio u podnóży trzytysięczników sprawiał, że za każdym razem miałem ochotę poprosić kierowcę aby zatrzymał się na chwilę i zamiast pod wyciąg, ruszyć przed siebie w kierunku tych starych baszt. Do wiosek gdzie właśnie leniwie zaczynał się kolejny dzień.

W końcu taki dzień nadszedł. Kierowca był bardzo zdziwiony zwłaszcza, że gdzieś w tle majaczyły już białe połacie Tetnuldi Ski Resort, i chyba nie do końca rozumiał o co chodzi ale po dłuższym czasie zostawił nas na pustej drodze.

Przez środek doliny przepływała rzeka Mulkhura, a nad tym wszystkim górująca Ushba. Warto w tym miejscu – przy drodze – zrobić zdjęcie ponieważ – i to jest chyba jedyny minus tej wycieczki – gdy zejdziemy do doliny – Czarownica Kaukazu zniknie nam z oczu. Nie ma jednak powodu do zmartwień gdyż jej brak wynagrodzi nam inny piękny szczyt.

Idziemy w dół i wkrótce dochodzimy do pierwszych zabudowań. Wszystko wydaje się opuszczone ale to tylko pierwsze wrażenie; zza studni jakiś miejscowy gapi się na nas, w którejś z zagród krowy sforsowały bramę i same, bez udziału człowieka udają się w kierunku czegoś co można nazwać wodopojem. Czarne, włochate świnki delektują się jakimś dopiero co wygrzebanym przysmakiem… Coś tu się jednak dzieje ale raczej powoli, niespiesznie.

Pomiędzy koronami starych drzew prześwitują ogromne białe szczyty i trudno się dziwić, że życie w takich okolicznościach przyrody toczy się leniwie… Tylko psy nas zwęszyły i z paru miejsc dochodzi głośne szczekanie.

Tviberi – tak wyglądają wrota do głównego pasma Wielkiego Kaukazu, jeden z powodów aby do Gruzji wrócić po raz kolejny…

Chodzimy sobie od wioski do wioski… w pewnym sensie jest tu bardziej dziko niż w znanym Ushguli. Tam, co by nie mówić, był jeden „normalny” sklepik. Tutaj naliczyliśmy 3 sklepy ale na kilka wsi i wygląda to w taki sposób, że wisi gdzieś tabliczka po czym wchodzi się do prywatnej chaty , w której jeden z pokojów został przerobiony na składzik z podstawowymi towarami.

podstawowy towar ;)

Jest i szkoła. W jednej z wiosek duży, odnowiony budynek (jakie widoki mają te dzieciaki siedząc w klasach -wprost na cały masyw Tetnuldi!). Dzieci oczywiście obległy nas, dobrze mówią po angielsku - wszystkie pytały czy jeździliśy w Tetnuldi Ski Resort - są dumne z tej stacji i widać, że zmiany wiszą tu w powietrzu - gdy to pokolenie podrośnie cała okolica zmieni się nie do poznania...

Sponsorem dzisiejszej wycieczki jest T jak Tetnuldi – dziesiąty szczyt Kaukazu patrząc pod względem wysokości. Ale nie zawsze o wysokość chodzi… W samej Gruzji jest tyle wybitnych szczytów: niesamowita Ushba, Mkinwarcweri – wulkan do ścian którego przykuty został Prometeusz, znany dziś bardziej jako Kazbek, najwyższa Shkhara, piramidalny Tetnuldi właśnie i wszędzie gdzie nie spojrzysz rozpościera się coś ciekawego, a to majestatyczna Laila (o ile udało mi się właściwie zidentyfikować), a to tajemnicza Ulukara, której wielka lodowa czapa wygląda niesamowicie i bardzo skąpe są o niej informacje.

Przechodzisz do następnej miejscowości i perspektywa zmienia się całkowicie. Tutaj już piramida Tenuldi (4858m) zdecydowanie góruje nad wszystkim, pobliskie szczyty takie jak Kasebi (3360m), Lujiira (3469m), które wcześniej zdawały się rywalizować z Tetnuldi potulnie wpisały się w Jej dominujący kształt.

„A jeśli dom będę miał, To będzie kamienny koniecznie, Pachnący i słoneczny”

Opuszczamy dolinę nad którą pieczę sprawuje Tetnuldi i gdzie nie sięga moc Czarownicy Kaukauzu. I podobnie jak to było podczas ostatniej wizyty w Swanetii wiem, że znowu chcę tu wrócić ale tym razem gdy wszystkie te pagóry rozkwitną na zielono.

☩ Bartosz do Mulakhi niestety nie dotarł, a wiem że bardzo chciał ☩